Архивы за месяц:Апрель 2020

Бори аввал нест, ки дар Тоҷикистон “нони дуввум” ба мавзӯи рақами аввал табдил мешавад. Боре барои як миллион тонна ҳосил бардоштан, боре барои камчин шуданаш дар бозор, боре барои соҳиби ид гардидан ва чанд маротиба барои гарон шудани нарх картошка сари забони хосу ом гардидааст. Ва ин шабу рӯз ҳам сабаби ахир картошкаро ба қаториПродолжить чтение «Картошкабазм. Ҷаҳон дар ғами куруно, мо дар ғами “катшка”»

Чанд моҳ пас аз он ки Далер Шарифов аз телевизиони “Сафина” бо “хоҳиш”-и худ аз кор рафт, як коргардони шинохтаи ин шабака ӯро дар роҳ дида мепурсад: “Ҳоло дар куҷо кор мекунӣ?” Далер дар посух мегӯяд, ки “ҳоло бекор”. Коргардон бадоҳатан таъкид мекунад: “Эҳтиёт кун, ки ҳаминашро ҳам нагиранд”. Ва билохира ҳаминашро ҳам аз ДалерПродолжить чтение ««Ҳамин»-ро ҳам аз Далер гирифтанд…»

Як дӯсти хубе дорам. Одамгариаш ба қавле “ба хироҷи як мамлакат меарзад”. Панҷ панҷааш ҳунар аст – бар иловаи ихтисоси аслӣ (наменависам, то зуд ошкор нашавад)))), заргарӣ, паррандапарварӣ, тиҷорат ва чанд кори дигарро хуб уҳда мекунад. Аммо як камбудии ҷиддӣ дорад: агар аз чизе ё касе асабӣ шуд, он қадар дашном мекунад, ки беҳисоб. ВаПродолжить чтение «Чаро маҷбурем, “то гунҷишкҳо сари нигас”-и Тселро “навозиш» кунем?»